اخیرا تبلیغاتی با عنوان “چاپ با طراحی رایگان” در سطح شهر تهران، منجر به واکنش برخی از طراحان ایران شده است، از جمله علیرضا اردوبادی موسس مدرسه هنر و دیزاین اینوِرس که یادداشتی خطاب به ریاست انجمن صنفی طراحان گرافیک نوشته است.
به گفته علیرضا اردوبادی سالیان سال و تا به امروز، آژانسهای تبلیغاتی رسانهدار، فرهنگ تولید آگهیهای مجانی برای مشتریان را اشاعه دادند، بدون اینکه کوچکترین ارزشی برای طراحان قائل باشند. هرچند در سالهای اخیر این موضوع کمی از حالت بحرانی خارج شده بود اما چه کسانی در این آژانس ها فعالیت میکردند؟ آیا ارتباطی بین اعضای انجمن و افرادی که این فرهنگ غلط را راه میانداختند وجود دارد؟ یا فقط سو استفاده دلالان است؟
هر آنچه که هست، برای بسیاری از طراحان که روزگاری به انجمن اعتماد داشتند یا هنوز اعتماد دارند، سوالی بزرگ وجود دارد که بیپاسخ مانده است: “نقش انجمن صنفی طراحان گرافیک” به عنوان “انجمن صنفی” در احقاق حقوق اعضایش چیست؟ چرا در این همه سالها با رسانهها و قدرتی که دارد، کلامی به زبان نگشوده؟ چرا برای تغییر این فرهنگ هیچ قدمی برنداشته؟ چرا به جز تعیین تعرفه، هیچ قدم تاثیرگذاری که اعضایش آن را دوست داشته باشند و در سایه آن احساس “حمایت” کنند، بر نداشته است؟ آیا این سکوت خود، دامن زدن و تشویق شرکتها به ادامه این کار نیست؟
حتی گروههای کوچکی متشکل از هنرمندان جوان تشکیل شد که دستِ کم بتوانند برای صنف خود کاری کنند که نقششان تا به امروز بیتاثیر هم نبوده ولی آنها خودشان، مستقلاً این کار را کردهاند، در حالیکه این وظیفه انجمن بوده و هست که کمپینی در جهت حمایت از اعضایش راه بیندازد. واقعا دلیل پرداخت حق عضویت به انجمن چیست؟
این حداقل کاری است که یک “انجمن” میتواند انجام دهد.
انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران نیز به این اتفاقات واکنش داده است و خطاب به اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک نوشته است:
” اعضای محترم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران به اطلاع میرساند؛
تبلیغات غیراصولی و ضد صنف طراحان گرافیک که توسط موسسه «چاپ آقا» صورت گرفته است، از طرف هیات مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک مردود و غیرقانونی است و انجمن در حال پیگیری برخورد رسانهای و قانونی با این رفتار است. “