این ایده چند چیز دوست داشتنی را به هم پیوند می دهد: دوچرخه، مبلمان شهری خوش قیافه، و ژنراتورهایی که با نیروی انسانی انرژی تولید می کنند. این ایده نه تنها یک نیمکت خیابانی فراهم میکند، بلکه عابران را ترغیب مینماید که سوار نیم دوچرخه ای که به نیمکت چسبیده شوند و شروع به پدال زدن کنند و در حقیقت برای لامپ خیابانی چسبیده به نیمکت انرژی کافی تولید نمایند. در مجموعه این ایده درسی است برای ساکنان شهرهای مدرن.
طراح این ایده Bharat Bhargava, دانشجوی کارشناسی ارشد central Saint Martins در لندن است، که هدف اصلیش تشویق عابران پیاده به صحبت کردن با یکدیگر بوده است.
کاربردهای چند گانه این مبلمان شهری سبب می شود که عابران با یکدیگر به واکنش متقبل بپردازند. همچنین با استفاده از حس مالکیت، ساکنان یک محله ترغیب می شوند که چراغهای خیابانی خود را روشن نگاه دارند و مشغول به پدال زدن می شوند.
با وجود تمام این پیش بینی ها، ممکن است این ایده در شهرهای بزرگ چندان جواب ندهد، و شهروندان از آن تنها به عنوان یک نیمکت استفاده کنند و نه چیزی بیشتر.