به گفته گروهی از پژوهشگران MIT ، “بعد چهارم” صنعت ساخت که به ساخت و تولید در خانه برمی گردد، فراروی ما قرار گرفته است و پژوهشگران در این راستا روشی را ابداع کرده اند که در آن تنها کاری که شما باید بکنید این است که کمی آب اضافه کنید!
این روزها هر جا که می نشینید حتما صحبتی از چاپگرهای سه بعدی پیش می آید، و خیلیها اعتقاد دارند که این چاپگرها روز به روز ارزان تر، کوچک تر و قابل دسترس تر برای عموم خواهند شد، و صنعت ساخت و تولید محصول را دگرگون کرده و آن را از کارخانهها به خانهها خواهند کشاند.
در همین راستا گروهی از پژوهشگران MIT ، چاپ سه بعدی را یک گام فراتر برده و عنصر زمان را به عنوان بعد چهارم به این پروسه اضافه نموده اند و آن را چاپ ۴D میخوانند. در این فرایند اجسام طوری طراحی می شوند که با توجه به عوامل محیطی ویژهِ همچون، آب، هوا و یا درجه حرارت تغییر فرم داده و به شکلی متفاوت از آنچه که بوده اند تبدیل می شوند.
این تیم با یک شرکت بسیار بزرگ چاپ سه بعدی به نام Stratasys همراه شده است که ایده مواد هوشمند را به یک واقعیت تبدیل نماید.
بعد از تجربه موفقی که این تیم با پروژه “ فقط مولکول H۲O اضافه کن ” داشت، تصمیم به ادامه کار در این زمینه گرفت. در این پروژه، اعضا تیم طوری مواد را از پیش طراحی و برنامه ریزی کرده بودند که فقط کافی بود که آنها را در آب انداخت و سپس آنها به شکل لوگو ی MIT در میآمدند.
موقعیتهایی که این نوع تغییر فرم فراهم می نماید، نامحدود هستند و می تواند هر صنعتی از محصولات را مانند مصرفی گرفته، تا محصولات پزشکی، فضانوردی، و حتی ورزشی دچار تغییر و تحول نمایند. Skylar Tibbts, سرپرست این تیم می گوید که لباسها و کفشهایی را مجسم کنید که به محیط ورزشگاه حساس بوده و با توجه به آن تغییر پیدا می کنند. یا اینکه، جادههایی را تصور کنید که با توجه به شرایط جوّی مختلف سطحشان تغییر میکند و رانندگان دیگر نیازی به تغییر تایرهایشان برای فصول مختلف ندارند.
برای این تیم هدف نهائی در سطح کلان است و اینکه چطور میتوان از این تکنولوژی برای پایین آوردن مصرف انرژی و هزینه نیروی انسانی در صنایع استفاده کرد.
پروسه چاپ ۴D به دو نوع ماده احتیاج دارد: یکی مواد پایدار و دیگری مواد فعال. مواد پایدار به عنوان ساختار هندسی یک شیٔ عمل می کنند در حالیکه مواد فعال حاوی انرژی و اطلاعات ویژه بوده که باعث تغییر و تحول آن شیئ می شوند. این تیم از نرم افزار Cyborg از شرکت Autodesk برای طراحی فرم و سپس از چاپگرهای سه بعدی Stratasys استفاده کرده اند، که این دو نوع ماده را به طور همزمان بکارگرفته و یک فرم نهائی را به وجود می آورد.
سرپرست این گروه می افزاید، که قابلیتهای این تکنولوژی جدید بینهایت است.