دیگر نیازی به جستجو برای خروجی برق نیست، دستگاه خود را به سادگی به تی شرت خود متصل کنید تا شارژ شود.
دانشمندان در دانشگاه تگزاس در دالاس نخ هایی از پودر کربن به شکل نانو لوله ریسیده اند، به امید اینکه منسوجاتی که قدرت شارژ وسایل الکتریکی را داشته باشد تولید کنند. با استفاده از لیزر، نانولوله ها به ذرات ابر رسانا، مانند بور و پودر منیزیم، فرم قابل کنترل تری می دهند. هدف آنها برای بافتن این نخ رسانای انرژی، تبدیل لباس به یک باتری سبک وزن قابل پوشیدن است.
موادی مانند پودر بور و منیزیم نقش حیاتی در الکترودهای باطری، سیم های ابررسانا و حتی کاتالیزور در پیلهای سوختی دارند، اما آنها برای اینکه به شکل موردنظر درآیند به فرایندهای پیچیده ای احتیاج دارند. با فراهم کردن شبکه ای از نانولوله ها و سپس اسپری آن با پودر، هر گونه مواد خورد شده ای را می توان به ریسمانی قابل دوختن، بافتن، گره زدن و غیره تبدیل کرد. Ray Baughman، مدیر دانشگاه Alan G. MacDiarmid NanoTech Institute می گوید : این پودر حدود ۹۵ – ۹۹ درصد از وزن نخ به حساب می آید، که در هنگام تاب در درون نانولوله به دام می افتد. او می افزاید “وقتی شما آن را بشویید ، تقریبا همه پودر حفظ می شود”.
محققان در دانشگاه تگزاس تنها کسانی نیستند که بر روی پارچه رسانا کار می کنند. محققان دانشگاه Rice در حال ساخت الیاف کربن نانولوله هستند که بسیار چگال و رسانا می باشند. یکی دیگر از این آزمایشگاه ها در دانشگاه استنفورد در حال توسعه صنعت نساجی مبتنی بر دستگاه های ذخیره سازی انرژی است.
مفهوم باتری های پوشیدنی که شبیه لباس معمولی به نظر می رسند، می تواند یک اتفاق بزرگ در آینده باشد.
طراحان در سراسر جهان مصرانه در پی این هستند که منسوجات با قابلیت ذخیره انرژی را به مجموعه های طراحی خود اضافه کنند.