بانک مقالات اخبار و رویدادهای طراحی صنعتی طراحی صنعتی ایرانی
این تورها می توانند جان ۷ میلیون تن ماهی را در سال نجات دهند.
با اجباری کردن تور‌های ماهیگیری که به حلقه‌های پلاستیکی مجهز گشته اند می توان ماهی‌‌هایی را که قابل استفاده در ماهیگیری‌های صنعتی نیستند نجات داده و به آنها کمک نمود تا از تور رهائی یابند.
در اینجا دو آمار را در اختیار شما می گذاریم که هم جالب و هم ترسناک هستند: ۴۰% جمعیت جهان برای غذا به ماهی وابسته است، اما هر سال حدود ۷ میلیون تن ماهی مرده که در تور‌های ماهی گیری به دام افتاده بودند به داخل دریا ریخته میشوند به دلیل اینکه جوان و یا کوچک هستند و یا اصلا آن نوع ماهی‌‌هایی نیستند که ماهی گیران در پی آنها بوده اند. این آمار‌ها در فیلم ویدئوئی که تور‌های ماهی گیری مجهز به حلقه‌های پلاستیکی را تبلیغ می‌کند ارائه شده اند. این محصول SaftyNet نامیده میشود. این تور به گونه ای طراحی مجدد شده است که فرایند ماهی گیری صنعتی را پایدار تر ساخته و تاثیرات مخراب آن بر اکوسیستم‌های آبی را کاهش دهد.
SafetyNet توسط David Watson طراحی شده است. مشکل ساده است: تور‌های بزرگ ماهیگیری صنعتی انواع مختلف ماهی‌‌ها را به دام می اندازند، به خاطر اینکه طراحی نادرست آنها سبب می شود که ماهی هایی که مد نظر ماهیگیر نیستند نتوانند به راحتی از آنها فرار کنند. قاعدتاً ماهی هایی که مد نظر ماهی گیر نیستند باید بتوانند از لوزی‌های تور ماهی گیری عبور کرده و از تور فرار کنند، اما مشکل در این است که زمانی که تور کشیده می شود این فواصل بسته می شوند و فرار را غیر ممکن می سازند. و اما راه حل Watson: مجهز کردن تور به حلقه‌های تقویت کنند که سبب می شود این سوراخ‌ها در حین کشیدن تور بسته نشوند.
این راه حل بسیار خلاق و هوشمندانه به نظر می‌رسد، اما طراح در اینجا توقف نمی کند و به نوآوری ادامه می دهد. تحقیقات طراح نشان می دهد که بسیاری از ماهی‌‌ها نمی توانند تور را ببینند حتی زمانی که در آن اسیر شده اند، بنابراین این حلقه‌ها به لامپ‌های LED مجهز گشته اند که باعث می شود آنها را همانند علامت خروج اضطراری درخشان و نورانی سازد، و بچه ماهی‌‌ها را تشویق به خروج از تور نماید. از همه بهتر اینکه انرژی مورد نیاز برای این LEDها از طریق یک سیستم توربین داخلی که در داخل حلقه تعبیه شده است و با جریان مداوم آب کار می‌کند فراهم می شود. این توربین کوچک باتری LEDها را همواره شارژ نگاه می دارند.
شما ممکن از خود بپرسید که چرا ماهیگیران بلافاصله بعد از بالا کشیدن تور ماهی‌‌های ناخواسته را به اقیانوس باز نمی گردانند؟ پاسخ در این است که بسیاری از این ماهی‌‌های کوچک در حین تغییر محیط از آب به هوا و در اثر تغییر فشار می‌میرند و همین نکته است که طرحی چون SaftyNet را بسیار مهم و حیاتی می‌سازد. برخلاف ایام قدیم، در حال حاضر به میزان کافی ماهی برای مصارف انسانی وجود ندارد. بنابرین ما نمی توانیم با یک شیوه غلط جان ماهی‌‌های باقی مانده که می توانند به عنوان غذا مورد استفاده قرار بگیرند را در خطر قرار بدهیم. راه حل Watson این مشکلات را به سرعت از بین نمی‌برد اما باعث می شود که در دراز مدت فشار هایی که ماهی گیری صنعتی بر اقیانوس‌ها و دریا‌ها تحمیل نموده است کاهش یابند، که در نوبه خود شروع بسیار خوبی است.
