بانک مقالات اخبار و رویدادهای طراحی صنعتی طراحی صنعتی ایرانی
آذین ولی (Azin Valy)، موسس شرکت طراحی و معماری I-Beam Design در نیویورک شهرها را خیلی خوب می شناسد. در طی سالیان سال، این شرکت بر روی پروژه‌های بسیار مختلفی از ساخت خانه‌های پناهندگان در کوزوو گرفته تا پارک‌های عمومی در نیویورک را انجام داده است.
علاقه زیاد آذین به طراحی شهرها ، وی را در سال گذشته به سمت پروژه دیگری کشانید که این بار در زمینه طراحی مد و لباس بود. پروژه شهروند مجموعه‌ای از لباس ها، کیف‌های دستی، و شال‌هایی است که از عکس‌های ماهواره‌ای شهرها در اقصی نقاط جهان برای نقوش این مجموعه استفاده نموده است. این عکس‌ها شهرهایی همچون نیویورک، لوس انجلس، شیکاگو، پاریس، داکا، بانکوک، توکیو، قاهره، بالتیمور و تهران را در بر می گیرند.
ایده پروژه شهروند زمانی در ذهن آذین متولد شد که وی مشغول به گردآوری نمایشگاهی در زمینه تحقیقات طراحی شهری برای موزه هنر‌های مدرن بود. از آنجا که هم به طراحی لباس علاقه بسیاری داشت و هم به نقشه و نمودار پستی و بلندی‌های زمین، تهیه این نمایشگاه به وی الهام بخشید که یک خط مد را طراحی نماید .آذین سعی کرده شهرهایی را در مجموعه اش استفاده کند که یک نوع رابطه خاصی با آنها دارد. به عنوان مثل، تهران که زادگاه اوست یکی از اولین شهر‌های بود که وی قصد داشت آن را به تصویر بکشد.
رنگهای به کار گرفته شده در هریک از این شهرها از خود این شهرها الهام گرفته شده اند. مثلا رنگهای تهران رنگهای بین کوهستان و صحرا هستند. سبز‌های به کار گرفته شده در لندن سبز و سرزنده است. برای نیویورک، وی می خواسته از جلوه سپیا و رنگهای طلائی دهه ۳۰ و ۴۰ استفاده کند که یادآور عکس‌های قدیمی نیویورک است که آذین آنها را خیلی دوست دارد.
همچنین یک نوع رابطه خاصی بین طراحی لباس و نوع شهرسازی و طبیعت آن شهرها وجود دارد. مثلا در لباس پاریس، پیچ و خم‌های Siene دور بدن پیچ می خورد و از پشت لباس شروع شده و به جلوی آن می‌رسد، و برش خط گردن در حاشیه رودخانه قرار می‌گیرد. در لباس بانکوک، رودخانه Chao Phrya به چینی برای دامن مبدل شده به دور بدن می‌پیچد و در نهایت به بندی بر روی شانه بدل می گردد.
هر لباس به همراه شناسنامه ارائه می گردد که حاوی نقشه آن شهر است و جاهای دیدنی آن را نیز معرفی می نماید. این طراح به جای معرفی جاهای توریستی به مخاطبان پیشنهاد می دهد که از حواس پنجگانه خود استفاده کرده و مثلا بوی شهر را به خاطر بسپارند یا به یک رستوران خاص رفته و غذا یا نوشیدنی خاصی را بخورند که از آن طریق این شهر را به خاطر بسپارند. این طرح‌ها خیلی ارزان نبوده و باید انتظار داشت که چیزی در حدود ۸۰۰ دلار برای هر لباس و در حدود ۲۵۰ دلار برای هر شال پرداخت. این طراح امیدوار است که پوشیدن طرح‌های وی نقطه آغازی برای گفتگو میان مردم باشد.
