Strawbees, یک وسیله ساده ی ساخت و ساز برای کودکان است که سالها طول کشید تا بالاخره به بازار رسید. یک اتفاق در دوران کودکی، طراح این اسباب بازی، Erik Thorstensson, را به فکر ساخت این اسباب بازی انداخت. یک روز که Erik آدم آهنی خود را شکسته بود، مادر وی از خرید یک آدم آهنی جدید به خاطر اینکه خیلی گران بود سر باز زد و به او گفت خودش یک آدم آهنی جدید برای خودش بسازد. در دوران جوانی، وی در جریان یک پروژه انسان دوستانه به هندوستان سفر کرد. در این پروژه وی با بچههای سرو کار داشت که از گیرههای لباس به عنوان ماژولهایی برای ساخت اسباب بازیهایشان استفاده می کردند.
به نظر وی، اگر گیرههای لباس میتوانستند خلاقیت کودکان را تحریک کرده و به آنها کمک کنند که اجسامی را در فضا خلق کنند بدون اینکه قیمت چندانی داشته باشند، پس راه حل نباید خیلی دور از دسترس باشد. وی قطعات پلاستیکی که شبیه آبنبات تخت میمانند را طراحی کرده که از یک سر به یک نی وصل می شود و از سمت دیگر می تواند به متصل کنندههای زرد رنگ وصل (قلاب) شود.
ساختارهای که میتوان با این قطعات به وجود آورد تقریبا نامحدودند. این طراح میگوید که این کیت به کودک اجازه می دهد که پروتوتایپ هایی برای ایدههای خلاقانه خود بسازد به جای اینکه یک دستور عمل را دنبال کرده تا به هدف خاصی برسد. مواد ارزان و قیمت بسیار پایین این اسباب بازی به کاربر اجازه می دهد که راحت تر اجسام بزرگتری را در فضا خلق کند از قلعه گرفته، تا ماشین و حتی زمین بازی. هدف این اسباب بازی در این راستای یان است که الهام بخشی برای طراحان و معماران آینده را ایجاد کند.
علاوه بر اینکه این اسباب بازی به کودکان امکان می دهد که اجسام بزرگی را خلق کنند، بلکه به آنها مهندسی معکوس را نیز آموزش می دهد. کودکان ممکن است که چیزی را در تلویزیون و روزنامهها ببینند و سپس به این فکر کنند که چطور می توانند آن را دوباره با سیستم نی (لوله های پلاستیکی) و متصل کنندههای خود دوباره بسازند. همانطور که این طراح میگوید، هدف این اسباب بازی این است که اگر کودک چیزی را میبیند بتوانید آن را بسازد.
این طراح به همراه تیمش برنامههای بزرگی برای این کیت اسباب بازی دارند. آنها یک کیت نامحدودی را تولید کرده اند که در اختیار مدارس قرار خواهد گرفت تا بتوان متصل کنندههای این کیت را از قوطیها و کارتونهای شیر ساخت.
و آخرین نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که، برخلاف لگوها که گوشههای تیزی دارند، کودک میتواند به راحتی قطعات این اسباب بازی را به روی زمین پخش کرده و با پای برهنه به روی آن راه برود.