طراحی برای آینده دفاتر کار

در طراحی برای آینده چه نکاتی را باید لحاظ کرد؟ آیا انعطافپذیر بودن طرح ها به کاهش مشکلات پیش‌بینی نشده کمک می‌کند؟ نظر طراح شعبه مرکزی اپل در این مورد چیست؟

از نورمن فاستر پرسیدیم چیزی هست که بخواهد در شعبه مرکزی اپل که اخیراً در کوپرتینو کالیفرنیا ساخته شده را تغییر دهد. او لحظه ای به فکر می رود. معمار مشهور که شرکتش در ۸ سال گذشته وقت صرف تکمیل برنامه‌های ساختمان شیشه‌ای اپل (campus 2) کرده، بیشتر از نتایج آن خوشحال است.  اما یک مسئله وجود دارد: به گفته این معمار، “تنها تردید من در این رابطه ، تغییر الگوی حمل و نقل است”.

تمام شعب اصلی اپل یک گاراژ زیرزمینی دارند که قابلیت گنجایش ۱۱۰۰۰ وسیله نقلیه را دارد. این برای وضعیت امروز خوب است ولی در آینده ای نه چندان دور به نظر می رسد این ماشین ها (و گاراژ ها) اهمیت چندانی نداشته باشند. طبق گفته وی، ” شاید احتیاج است در مورد گاراژ بازنگری صورت گیرد، شاید اگر دوباره به من زمان می دادند، می گفتم پارکینگ همکف بسازید که خیلی بزرگتر هست. بنابراین اگر در آینده نمی خواهید آن را با ماشین پر کنید، می‌توانید آن را تبدیل به فضای قابل سکونت کنید”.

برای فاستر آینده طراحی فضای کاری وابسته به این نوع از انعطاف پذیری می‌باشد. با توجه به دقت زیاد استیو‌جابز و تمرکز او بر روی جزئیات ممکن است این مسئله دور از ذهن به نظر برسد.  فاستر اولین دیدارش با جابز در سال ۲۰۰۹ برای طراحی ساختمان جدید را به خاطر می آورد، ” او تصور خیلی واضح از پروژه داشت، جابز می‌خواست ساختمان نزدیک به سطح زمین باشد تا هماهنگ با مناظر اطراف باشد. مدیرعامل مرحوم اپل در مورد همه چیز از دستگیره در تا مواد مورد استفاده در ساختمان صحبت کرد”.

جابز روی شیشه تاکید داشت و می‌خواست رابطه بین داخل و خارج را تقویت کند. تا جایی که دربی در رستوران ساختمانش بسازد که در ۱۲ ثانیه کاملا باز شود تا موانع برای دنیای بیرون را به حداقل برساند.

فرض اینکه تبعیت سفت و سخت از دیدگاه، انعطاف پذیری را خنثی می‌کند، آسان است. “ولی درواقع عکس آن صحیح است”. فاستر ادعا می کند که بهترین ساختمان‌ها به یک دیدگاه قوی نیاز دارند. آنها می‌بایست از روی فکر طراحی شوند تا با تغییرات اجتناب ناپذیر انسانها و جامعه منطبق باشند و این چیزی فراتر از صرفا ساخت فضاهای باز و بدون مانع است.

در نتیجه پایدارترین فضاهای کاری خواسته های عمیق افرادی که وقتشان را در آن می گذراند را در نظر می گیرند.  آنها مسیر های هوشمند جریان را اولویت بندی می کنند تا افراد را به هم مرتبط سازند. به جای مجزا کردن کارمندان در جعبه های شیشه ای، آنها را تشویق می کند تا با طبیعت ارتباط برقرار کنند. برای رقابت واقعی، معماران و شرکت‌ها باید فراتر از بهره وری فکر کنند. فاستر می گوید: “از همان ابتدا من به این ایده که شعبه های مرکزی چه بزرگ و چه کوچک صرفاً برای کار می‌باشند، معترض شدم. چه بسا که آنها در رابطه با سبک زندگی می باشند”.

مترجم: نگین بزرگی‌نژاد، گزارشگر طراحی صنعتی

منبع: APPLE’S ARCHITECT SAYS THE FUTURE OF OFFICES MUST BE FLEXIBLE