ویروسی برای دیدن نابینایان

چه می شد اگر یک ویروس می‌توانست به نابینایان کمک کند که در نور مادون قرمز ببینند؟
“song of the Machine” ایده است برای ایجاد بینایی که به طور مصنوعی توسط طراحان Superflux و محققان دانشگاه Newcastle به وجود آمده است.

قرنیه مصنوعی-یک ایمپلنت الکترونیکی است که به جای سلول‌های حساس به نور که تخریب شده اند و یا وجود ندارند در چشمان شخص قرار می‌گیرد. در حال حاضر این ایده بسیار خام است و یک اشکال اساسی‌ دارد: چشم انسان دوربین دیجیتالی نیست که با یک حسگر الکتریکی‌ کار کند و شروع به دیدن نماید. اما محققان می گویند که این ایده اولین قدم در جهت فهم دنیای ناشناخته ای است که در پیش روی ما قرار دارد.

در حدود ۵۰ عصب مختلف در شبکه چشم قرار دارند و بیشتر از ۲۰ گره عصبی. بنابراین برای دیدن کل این سیستم عصبی باید با هم کار کند. ایجاد هماهنگی‌ مشابه توسط یک سیستم مصنوعی نتیجه ای به غیر از دیدن چند نقطه نور نخواهد داشت.
حالا چه می شد اگر یک سیستم مصنوعی طراحی می شد که بینایی بهتری از دیدن چند نقطه نور را برای شخص فراهم می‌آورد؟ با همکاری طراحان Supperflux محققان توانسته اند که دقیقا همین کار را به صورت یک ایده ابتدأیی انجام دهند.

در این ایده از علوم حقیقی‌ و تکنیکی‌ که ژنتیک نوری نامیده می شود استفاده می گردد. این تکنیک از تابش‌ نور های لیزر استفاده کرده تا سلول‌های عصبی را تحریک نماید. به گفته این تیم زمانی‌ که DNA‌های که به طور ژنتیکی ساخته شده اند به سلول‌های عصبی اضافه می گردند آنها را به نور لیزر حساس می کنند.

به جای اینکه جراحی‌های بسیار پیچیده انجام شود که این سیستم‌های الکتریکی‌ در شبکه چشم فرد جاگذاری شوند، محلولی از یک ویروس خاص به داخل چشم تزریق می شود که ژ‌ن‌های جدید را به عصب چشم معرفی‌ می نماید. سپس شخص عینک مخصوصی را به سر می‌گذارد که تمام تصویر و احساسات بصری وی را ثبت و تفسیر کرده و آنها را به صورت کدهای قابل تشخیص برای سلول‌های عصبی بینایی مبدل می نماید.

این تکنیک در حال حاضر در میان حیوانات آزمایشگاهی با موفقیت کار می‌کند و تیم طراحی امیدوار است که یک پروتوتایپ عملی‌ در طی‌ ۲-۳ سال آینده برای انسان‌های نابینا نیز مورد تست و آزمایش قرار بگیرد. نمونه موجود بسیار ابتدأیی بوده و تصاویر از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند و شخص فقط قادر به تشخیص این است که آیا یک جسم داغ و یا سرد است. این پروژه نمایانگر بسیار خوبی‌ است که چگونه علم و طراحی می توانند با یکدیگر باعث ایجاد نوآوری‌های خارق‌العاده بشوند.

منبع