نوآوری و خلاقیت در طراحی پارچه

با ۵ طراح پارچه هلندی که در نمایشگاه ونچورا نیویورک به صورتی خلاقانه و نوآورانه طراحی پارچه کرده‌اند آشنا شوید:

امسال ونچورا (Ventura) برای اولین بار ورژن هلندی خود در ICFF را به معرض نمایش گذاشت. در میان نمایشگاه مبلمان، یک غرفه پر شده بود از کارهای ۱۵ طراح هلندی که جلوه‌ای رنگارنگ، شاد و متریال محور به NYCxDesign داده بود. یکی از مهم‌ترین موارد، تمرکز بر روی نوآوری پارچه بوده است که پنج مورد از این ۱۵ پروژه به روش‌های خلاقانه‌ای در استفاده از پارچه‌های قدیمی و پارچه‌های غیرقابل تصور همانند کُلباک پرداختند. در ادامه به خلاصه ای از این ۵ طرح که بر پایه پارچه می باشند، می‌پردازیم:

میز قطعه موسیقی توسط شرکت کریتیو چِف

این شرکت (Creative Chef) از طراحی محصول و غذا استفاده کرده تا یک تجربه معنی‌دار از خوردن غذا را خلق کند. طراحان با هدف جلب توجه افراد به غذا به شیوه‌های غیرمنتظره، تصمیم گرفتند یکی از مهم‌ترین متعلقات میز غذا یعنی رومیزی را تغییر دهند.

این پارچه در نگاه اول صرفا بصری و رنگارنگ به نظر می‌رسد. اما نقش روی آن در واقع امواج صوتی قابل اسکن می‌باشد که در موقع اسکن یک قطعه موزیکال اجرا می‌شود که می‌توان از شنیدن آن در حین خوردن غذا لذت برد. ایده بدین صورت می‌باشد که موبایلی که اپ اسکن بر روی آن نصب شده، دور میز دست به دست می‌شود و موقعی که  هر مهمان آن قسمت از پارچه که نزدیک به خودش قرار گرفته را اسکن کند، صدای جدید به قطعه قبلی افزوده می‌شود.

کیمونو کامِرا (Kaumera Kimono) توسط نینکه هوگلیت

هدف نینکه هوگلیت (Nienke Hoogvliet) پیدا کردن راهی در جهت آشتی دادن صنعت پارچه با محیط‌زیست بوده و تمرکزش بر روی کمک به آلودگی و شروع جنبشی بر علیه فست فشن می‌باشد. او در پروژه‌ای که ارائه داده متریال جدیدی به کار برده که از فاضلاب تهیه می‌شود و می‌تواند طی فرآیند رنگرزی مورد استفاده قرار گیرد.

هوگلیت دریافت که متریال مشابه آلژینیک که از فاضلاب تولید شده، در واقع به پارچه کمک می‌کند رنگ را بهتر جذب کند. بدین ترتیب به آب کمتری طی فرآیند رنگرزی احتیاج است. او برای افزودن رنگ به پارچه دو رنگ طبیعی که از فاضلاب استخراج می‌شود یعنی آناموکس و ویویانیت را به کار برده است. کیمونوها بر خلاف لباس های فست فشن برای نسل ها باقی می‌مانند، از اینرو نینکه به این نتیجه رسید که این لباس، مورد مناسبی برای تحقیقش می‌باشد.

کوسن های بِلاکو (BLOCKO) توسط الکساندرا گاسا

پارچه‌های بافت سه‌بعدی الکساندرا گاسا (Aleksandra Gaca) که واژه آرشیتکستایلز (Architextiles) درخورش هست، هم اینک در دنیای مد و اتومبیل‌سازی به عنوان پارچه‌های راحت و عایق صدا محسوب شده است. ولی پروسه تولید و قابل استفاده کردن آن آسان به نظر نمی‌رسد. در حقیقت ۲۰ سال طول کشید تا گاسا این تکنیک را هم از جنبه دیزاین و هم از جنبه تولید قابل ارائه کند. در ICFF، از این پارچه در قالب کوسن برای دکور خانه استفاده شده است. این کوسن‌ها تجربیات بصری، لمسی و شنیداری ایجاد می‌کنند و با تکان دادن آن در دستتان تغییر رنگ گرادیان آن را مشاهده خواهید کرد.

میز کُلباک (Colback) توسط ریک تِگِلار

‏ریک تگلار (Rick Tegelaar) کشف کرد که کلباک می‌تواند چاپ سه بعدی شود. از این رو تصمیم گرفت تا فرآیند چاپ FDM را با نخی که از این متریال ساخته می‌شود، شخصی سازی کند. این طراح همچنین روش چسباندن نخ های از جنس کلباک که غیرقابل بافتن می‌باشند را ایجاد کرد تا استحکام و مقاومت کششی را در آنها ایجاد کند.

تگلار برای ساخت این میز رونمایی شده در  ICFF، از این تکنیک برای ایجاد لایه‌های گرافیکی بر روی کلباک استفاده کرد تا ظاهر متریال را بهتر سازد.

میز عسلی کافه ۶۱۱۶ (Cafe´ ۶۱۱۶) توسط روبِن وَن مِگِن

در بسیاری از پرتره‌هایی که در قرن ۱۷ توسط نقاشان هلندی کشیده شده، فرش‌های ایرانی به عنوان رومیزی استفاده می‌شد. زیرا عقیده بر این بود که این فرش ها بسیار زیبا بوده و درخور قرار گرفتن بر روی کف اتاق نمی‌باشد. بر اساس این سنت، روبن ون مگن (Ruben van Megen) از میزی رونمایی کرد که رویه آن از فرش ایرانی که با رزین پوشانده شده ساخته شده است تا هم از زیبایی و هم از شکاف های فرش محفاظت شود.

منبع: Meet 5 Textile-Focused Dutch Designers Exhibiting at Ventura New York