معرفی اپلیکیشن سه کنج

گزارش آگهی*

اپلیکیشن طراحی داخلی سه کنج به تازگی به بازارهای اپلیکیشن ایران آمده است. این اپلیکیشن به کاربر امکان می دهد تا محصولات واقعی موجود در بازار مبلمان را در فضاهایی که عموماً فضاهای داخلی هستند بچینند. محصولات موجود در نرم افزار را می توان چرخاند و جابجا کرد، ولی امکان بزرگ یا کوچک کردن آنها وجود ندارد؛ قابلیت های اولیه برای چیدمان محصولات به راحت ترین روش، با گریز از هر گونه پیچیدگی.

نرم افزار جذابی است. ولی واقعاً چنین نرم افزاری به چه درد جامعه طراحی صنعتی ایران می خورد؟ برای پاسخ به این پرسش باید ببینیم درد جامعه طراحی صنعتی ایران را چه می دانیم. آیا مشکل طراحی صنعتی در ایران را از صنعت می دانیم یا از آموزش؛ یا کدام یک را مشکل بزرگتری می دانیم. به باور نگارنده مشکل طراحی صنعتی در ایران نه از آموزش که از بازار کار آن است.

بررسی میزان موفقیت فارغ التحصیلان طراحی صنعتی در ایران از حوصله این نوشته خارج است و نیازمند پژوهش آماری است. ولی نگاه اجمالی به دانش آموختگان موفق طراحی صنعتی حاکی از واقعیت دردناکی است، طراحان صنعتی موفق در ایران عموماً موفقیت خود را مدیون کار در حوزه های دیگر هستند. از شرکت های سازنده سازه های معماری خاص گرفته، تا شرکت هایی که در زمینه خدمات پرداخت الکترونیک کار می کنند و ارائه دهندگان نرم افزارهای کاربردی، به نام طراحان صنعتی موفق بر می خوریم. این افراد موفقیت خود را مدیون پل زدن میان نیازهای حوزه های دیگر به طراحی صنعتی هستند. اما تکلیف طراحی صنعتی به معنای کلاسیک آن چیست؟ در چه صورت می توان به موفقیت طراحان صنعتی در بازار طراحی برای صنعتی کمک کرد؟

پاسخ به این پرسش نیازمند مطالعات اقتصادی و جامعه شناختی برای تعیین نقش صنعت ایران در ایجاد ارزش افزوده است. سپس شاید بتوان به بررسی نقش طراحی صنعتی در ایجاد آن ارزش افزوده پرداخت. این در حالی است که مشکلات امروزی اقتصاد ایران سخت تر از آن به نظر می رسد که نوبت به بررسی نقش طراحی صنعتی در آن برسد.

روبرتو ورگانتی در کتاب خود، نوآوری طراحی محور، به معرفی مفهوم گفتمان طراحی می پردازد. گفتمان طراحی فضایی است که در آن متخصصین طراحی و کسانی که او آنها را تعبیرکننده ها (interpreters) می خواند به گفتگو با یکدیگر و مخاطبین خود می پردازند تا روند شکل گیری معنا در آینده را در معرض عموم قرار دهند. ورگانتی وجود گفتمان طراحی را پیش فرض رشد صنایع طراحی محور (design-intensive) می داند. او در این کتاب به نحوه شکل گیری یا تقویت گفتمان طراحی نمی پردازد. من بر این باورم که ضعیف بودن گفتمان طراحی صنعتی یکی از مشکلات اصلی بازار طراحی صنعتی در ایران است. در ایران محصولات یا به خاطر قیمت آنها خریداری می شوند یا به خاطر ارزش نمادین آنها، و کمتر به خاطر معنای آنها. به اقبال عمومی به سایت های فروش با تخفیف دقت کنید، و نیز به هزینه های هنگفتی که مردم برای خرید برندهای لوکس پرداخت می کنند. هر دوی این روندها عموماً قربانی کننده طراحی به معنای “خلق معنا” هستند. پایین آوردن قیمت نیازمند طراحی به معنای “حل مسئله” است و ایجاد ارزش نمادین عموماً نیازمند سرمایه برای برندسازی. در بازار فعلی ایران حل مسئله پایین آوردن قیمت عموماً نهایتاً توسط مهندسان انجام می گیرد و نه طراحان، آن هم بیشتر با مهندسی معکوس نمونه های خارجی. برندسازی برای ایجاد ارزش نمادین در محصولات عموماً توسط تبلیغات و رسانه ها صورت می پذیرد؛ همچنان جای طراحان صنعتی خالی است.

طراحی اجتماعی، به معنای نه چندان دقیق کلمه شاید راه حلی باشد برای تقویت گفتمان طراحی در ایران. بستری مانند شبکه اجتماعی طراحی داخلی سه کنج، می توانند عموم را درگیر گفتگویی درباره طراحی کنند. چنین گفتگویی نه تنها موجب تمرین ذهن ایرانی درباره خلق معنا توسط اشیاء می شود، بلکه او را با فعالان این صنعت آشنا می کند. او با این کار می آموزد که طراحی جایی غیر از ایجاد کاهش قیمت یا ارزش نمادین، بلکه در خلق معناست.

گالری سه کنج جایی است که گفتگو اتفاق می افتد. کاربران شبکه مجازی طراحی داخلی سه کنج کارهای یکدیگر را می بینند، از هم می آموزند، درباره طرح های یکدیگر نظر می دهند، یکدیگر را پیگیری می کنند و طرح ها را پسند می کنند.

این گفتگو در مسابقات سه کنج سرعت می گیرد. در مسابقات افراد درگیر یک بازی می شوند که درگیری آنها با طراحی را پرهیجان تر می کند. برندهای سه کنج  برای معرفی محصولات خود، و همچنین افرادی که می خواهند تعداد زیادی طرح برای فضای خود داشته باشند می توانند برگزار کننده مسابقات باشند. این به شکل گیری گفتمان طراحی میان برندها و نیز بین خود کاربران کمک بیشتری خواهد کرد.

این چیزی بیش از گفتمان طراحی مورد نظر ورگانتی است. اینجا مخاطبین خود نیز طراح هستند. در قسمت طراحی اپلیکیشن سه کنج، کاربر می تواند از بین فضاها یکی را انتخاب کند و به طراحی بپردازد. تأکید اینجا نه بر کاربرد اپلیکیشن به عنوان یک ابزار مهندسی، که بر ابزاری برای بیان شخصی، و در نتیجه خلق معنا در بستر گفتگو است. این گفتگو شاید گفتگویی درونی باشد و کاربر ترجیح دهد طرح هایش را برای خود نگه دارد؛ اما او بهر حال به گفتمان طراحی وارد شده است، حتی اگر حرفی به میان نیاورد.

در کاتالوگ محصولات سه کنج، محصولات در ترکیب بندی های مختلف رنگ و طرح ارائه شده اند. با مراجعه به صفحه هر محصول مخاطب با طرح های مختلفی که آن محصول در آنها به کار رفته است روبرو می شود. این دریچه دیگری است برای باز شدن ذهن مخاطب به کاربردهای آن محصول در فضاهای مختلف و در ترکیب با محصولات دیگر.

در بخش مقالات طراحی کاربر در معرض محتوای متنی درباره طراحی قرار می گیرد. یکی از نقدهایی که به این اپلیکیشن وارد است فقدان پیوستگی بیشتر میان این محتوا و فضای طراحی است. گویی مقالات طراحی از فضای طراحی ایزوله است. شاید می شد که کاربران به مناسبت های مختلف بیشتر در معرض محتوایی که به کارشان می آمد قرار می گرفتند، مثلاً در هنگام طراحی.

اپلیکیشن سه کنج فقط یک ابزار طراحی نیست، بلکه جایی است برای گفتگو؛ گفتگویی که یکی از ذینفعان اصلی آن طراحان صنعتی هستند. در این گفتمان، طراحان می توانند صدای بلندتری داشته باشند و راهبری این گفتمان را به دست گیرند. چنین بستری باید هر چه بیشتر امکاناتی را در اختیار طراحان قرار دهد تا عموم را مخاطب قرار دهند و آنها را با آخرین کارهای خود آشنا کنند. برای مثال شاید بتوان به طراحان امکان داد تا طرح های تولید نشده خود را در این فضا وارد گفتمان طراحی کنند و از اقبال عمومی به محصول خود برای حرکت دادن آن به سمت تولید استفاده کنند. نکته اینجاست که از این طریق مخاطبین چنین محصولی حتی پیش از تولید آن محصول را می شناسند.

اپلیکیشن سه کنج روی کافه بازار، سیب اپ و گوگل پلی در دسترس است.

____________________________

• گزارش آگهی، سرویس جدیدی از آی‌دی‌ریپورتر است. در گزارش آگهی شرایطی برای معرفی کسب و کار شما در قالب یک پست فراهم می‌شود. تیم تولید محتوای آی‌دی‌ریپورتر در نگارش گزارش شما را همراهی می‌کند و سعی می کند تا بهترین محتوا را برای معرفی فعالیت شما آماده نماید.
  جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما در ارتباط باشید.