دیزاین مان، گفتمان دیزاین – محمد‌رضا هدایتی

قسمت اول: داستان طراحی

محمدرضا هدایتی: من از دوستانم زیاد شنیده بودم که وارد کارهای چرمی شده بودند ولی خیلی زود از این کار بیرون آمده بودند، من بعد از ورود به این حوزه، در ماه‌های اول سعی کردم کیف طراحی کنم ولی بعد از سه ماه متوجه شدم نباید کیف طراحی کنم، باید یک احساس طراحی کنم چون هر کیفی که طراحی می‌کردم مشابه کیف های دیگر می‌شد و…

قسمت دوم: داستان شخصی طراح

محمدرضا هدایتی: پدربزرگ من کفاش بودند، بعضی اوقات احساس می‌کردم که یک الگو چقدر سریع می‌تواند تبدیل به یک محصول شود، پدربزرگم همان‌جا در حد فهم خودش و در حدی که بتواند کار خودش را انجام دهد، یک خطی روی کاغذی می‌کشیدند و همان را الگو می‌کردند و از همان کاملا استفاده می‌کرد و…

من در مدرسه عاشق تصاویر متحرک بودم و کنار دفترم نقاشی می‌کشیدم و وقتی معلمم این نقاشی‌ها را می‌دید، میگفت تو هیچ وقت با کثیف کردن دور دفترت به هیچ‌جا نمی‌رسی!

قسمت سوم: سوالات

محمدرضا هدایتی: یکی از برزرگ‌ترین موانع این است که ما (کارفرما و طراح) می‌خواهیم خیلی زود به نتیجه برسیم.
به نظر من بزرگترین خلع آموزشی در حوزه دیزاین متاسفانه دانشگاه است، کم کاری که در حق این رشته کردن این است که طراحی صنعتی خیلی شاخه کلی است و …