آشپزخانه های آینده

چگونه طراحی یک آشپز خانه باعث می شود که همسایه‌ها راحت تر باهم ارتباط برقرار کنند.
نوشته: Rob Tannen
در تاریخ طراحی محصول، لیست بلند بالایی از وسایل آشپزخانه وجود دارد که اصلا موفق نبوده اند؛ از سیب زمینی پوست کن‌های خودکار گرفته تا یخچال‌های که به اینترنت وصل می شوند. بسیاری از این محصولات شکست می خورند به این دلیل که یک نکته اساسی‌ را نادیده می گیرند و آن این است که طراحان این وسایل فرض می کنند که کاربران رفتارشان را با این وسایل هماهنگ می نمایند، به جای اینکه این وسایل خود را با کاربر هماهنگ کنند.

در نمایشگاه لوازم خانگی ماه گذشته، بر اساس آنالیز آخرین گرایش‌های بازار و تحقیق در مورد کاربران، من و همکارم ایده‌هایی را در مورد طراحی وسایل آشپزخانه به نمایش گذاشتیم که در محیط‌های واقعی‌ عمل کرده و رفتار‌های واقعی‌ کاربران را مد نظر قرار می دهند. ما تلاش کردیم که کل جریان کاری در آشپزخانه را به صورت تصویری و در نمودار زیر ثبت کنیم، به جای اینکه فقط یک فعالیت خاص را مد نظر قرار دهیم. برخلاف تصور عمومی، بیشتر اتفاقاتی که در آشپزخانه می افتند نه به پختن ربط دارند و نه به خوردن:

فرصت‌های بسیاری وجود دارد که بتوان تجربه کار در آشپزخانه را بهبود بخشید، اما رسیدن به این هدف نیاز به تحقیقات گسترده ای دارد که باید پا را فراتر از فقط شناسایی این موقعیت‌ها بگذارد. یکی‌ از نکات مهم این است که به گرایش‌های عمومی توجه شود و بتوان آنها را در محصولات طراحی شده داخل کرد. به عنوان مثال ما با دو گرایش متداول در تحقیقاتمان مواجه شدیم: Sustainability طراحی پایدار (استفاده بهتر از منابع)، و Connectivity (تبادل اطلاعات بین افراد).

ما تلاش نمودیم که از طریق یک ایده MySpice (ادویه من) که برنامه ای‌ برای محصولات الکترونیکی‌ apple است این دو گرایش را به هم پیوند دهیم. مانند سایر شبکه‌های اجتماعی، اطلاعات می توانند بین دوستان و افراد خانواده که دارای علاقه مشترکی به آشپزی هستند تبادل شود. همچنین ما این برنامه را به وسیله ای کاربردی بدل نمودیم که از خراب شدن و به هدر رفتن مواد غذایی‌ در آشپزخانه جلوگیری می‌کند.

خرید‌های سوپرمارکتی به طور خودکار و در محل خرید، وارد این برنامه می شوند. این مساله چند مزیت برای کاربر دارد؛ اول اینکه به کاربر اجازه می دهد که بتواند آمار مواد غذایی که در آشپزخانه‏اش موجود است را داشته باشد، دیگر اینکه این برنامه محصولات خریداری شده را بر اساس طول عمر و تاریخ انقضایشان اولویت بندی کرده و به کاربر یاد آوری می‌کند که از چه چیزی باید استفاده کند. کاربران همچنین با استفاده از این برنامه می توانند انتخاب کنند که که بخشی از خرید‌هایشان با افراد دیگری که در شبکه آنها هستند قابل تقسیم است.

در سناریویی که در زیر آورده شده است، یک دستور غذایی از ترکیب مواد اولیه که بین چند دوست پخش شده است و آنها از طریق MySpice به هم مرتبط هستند تهیه شده است. در فرض ما اینگونه برنامه‌ها در فضا‌های شهری قابل پیاده کردن است که مردم با فاصله‌های کم از یکدیگر زندگی‌ و کار می کنند. در واقع این سیستم مدل مدرنی‌ از همان قرض گرفتن‌های همسایه از یکدیگر در ایام گذشته می‌باشد که باعث می شود از مواد غذایی بهتر استفاده شده، زباله کمتری تولید شود و احتمالا به این بیانجامد که مردم کمتری تنها غذا بخورند.

طراحی پایدار همچنین می تواند با گرایش مادولار بودن هم ترکیب شود، که استفاده اگر نهایی را قادر می‌سازد که وسایل آشپزخانه اش را با توجه به نیاز‌هایش هماهنگ کند، به جای اینکه همه مجبور به استفاده از یک راه حل مشترک باشند. طراحی وسایل آشپزخانه مادولار حتی به بهره وری انرژی نیز می انجامد. از دیگر مزیت‌های طراحی مادولار وسایل آشپزخانه این است که، کاربر راحت تر می تواند آن را با فضای خود هماهنگ نماید (مثلا ماشین ظرفشویی در اتاق ناهار خوری- جائی‌ که ظرفها واقعا استفاده می شوند) و یا ارگونومی دستگاه را با قرار دادن آن در محلی مناسب افزایش دهد.

حتی می‌توان راه حل‌های کاملا جدیدی را برای مشکل یک سایز برای همه پیشنهاد کرد: به عنوان مثال ماشین ظرف شوئی که مانند نان تست کن عمل می‌کند و شما می توانید بشقاب‌های تکی‌ را به داخل آن گذاشته و شسته تحویل بگیرید به جای اینکه یک ماشین ظرفشویی با حجم بالا را برای چند بشقاب به کار بیاندازید.

منبع